Pozytywna Dyscyplina dla nastolatków. Pozytywne podejście do wychowywania szczęśliwych, zaradnych i dojrzałych nastolatków

Pozytywna Dyscyplina dla nastolatków pokazuje rodzicom, jak lepiej komunikować się z nastolatkiem i wychodzić poza destrukcyjne cykle zemsty i poczucia winy, wynikające z walki o to, czyje będzie ostatnie zdanie i budować relacje oparte na szacunku.Nastolatki nadal potrzebują rodziców, po prostu potrzebują ich w inny sposób. Rodzice mogą wspierać ich, ucząc zdroworozsądkowej oceny sytuacji, skupiania się na rozwiązaniach i brania odpowiedzialności, rezygnując przy tym z gderania, kar i zakazów.Okres nastoletni to czas ogromnej ilości stresu i dużych zmian dla nastolatków i ich rodziców. Młodzi ludzie naturalnie poszukują większej wolności i przechodzą przez proces przekształcania relacji z rodzicami, a Ci drudzy często czują się wyobcowani i wykluczeni z życia dziecka, a nawet bezradni i bezsilni.W książce Pozytywna Dyscyplina dla nastolatków znajdziesz sprawdzone i skuteczne sposoby na to, jak:uczyć nastolatka, jak realizować cele, które ważne są dla niego, jak również te, które ważne są dla ciebie (np. domowe obowiązki),być po stronie swojego nastolatka i upewniać się, że on o tym wie,unikać pułapek nadmiernej kontroli i pobłażliwości,prawdziwie szczerze rozmawiać z nastolatkiem,pomagać mu radzić sobie z wyzwaniami wirtualnego świata,zamieniać trudne sytuacje w możliwości,motywować,dobrowolnie zrezygnować z kar i zabierania przywilejów na rzecz szukania rozwiązań,zadbać o to, by twoje osobiste tematy z okresu dojrzewania nie stawały ci na rodzicielskiej drodze.Czym jest Pozytywna Dyscyplina?Miliony rodziców zaufały Pozytywnej Dyscyplinie – stworzonemu przez Jane Nelsen zdroworozsądkowemu i spójnemu podejściu do wychowywania szczęśliwych i odpowiedzialnych dzieci. Pozytywna Dyscyplina to klasyczna metoda wychowawcza, oparta na wzajemnej miłości i szacunku, wywodząca się z nurtu psychologii indywidualnej Alfreda Adlera. Metoda ta rozwija się już od ok. 40 lat – w 1981 roku Jane Nelsen napisała pierwszą książkę poświęconą tej metodzie: Positive Discipline (Pozytywna Dyscyplina). W kolejnych latach seria Pozytywna Dyscyplina wzbogaciła się także o inne publikacje, powstałe z myślą o różnych grupach wiekowych i potrzebach.Najważniejsze części składowe Pozytywnej Dyscypliny:Wzajemny szacunek. Rodzice wyrażają stanowczość, okazując szacunek sobie oraz wymogom sytuacji, a uprzejmość, szanując potrzeby dziecka.Rozumienie przekonania stojącego za zachowaniem. Za każdym ludzkim zachowaniem stoi jakiś cel. Będziesz skuteczniej wpływał na zachowanie swojego dziecka i zmieniał je, kiedy zrozumiesz motywację leżącą u jego podstaw. (Już od pierwszego dnia życia dzieci zaczynają formułować przekonania, które kształtują ich osobowość). Odnoszenie się do przekonań jest tak samo ważne, jeśli nie ważniejsze, jak odnoszenie się do samego zachowania.Skuteczna komunikacja. Rodzice i dzieci (nawet te najmłodsze) mogą nauczyć się dobrze słuchać i zwracać się do siebie nawzajem z szacunkiem, by prosić o to, czego potrzebują. Rodzice przekonają się, że dzieci „słyszą” lepiej, kiedy zaprasza się je do procesu wymyślania rozwiązań i aktywnego uczestnictwa, a nie tylko mówi im się, co mają robić. Nauczą się też, jak modelować ten rodzaj słuchania, którego oczekują od dzieci.Rozumienie świata dziecka. Dzieci przechodzą przez różne etapy rozwoju. Kiedy poznasz kolejne stadia rozwojowych wyzwań i weźmiesz pod uwagę inne czynniki, takie jak kolejność urodzenia, temperament oraz obecność lub brak umiejętności społecznych i emocjonalnych, łatwiej będzie ci rozumieć zachowanie dziecka. Poznanie jego świata pozwoli ci z kolei lepiej reagować na jego zachowanie.Dyscyplina, która uczy. Skuteczna dyscyplina uczy wartościowych umiejętności społecznych oraz życiowych i nie zawiera w sobie ani elementów pobłażliwości, ani kary.Koncentracja na rozwiązaniach zamiast na karze. Poczucie winy nigdy nie rozwiązuje żadnych problemów. Na początku to ty samodzielnie decydujesz, jakie będzie twoje podejście do problemów i wyzwań, ale wraz z upływem czasu nauczysz się współpracować ze swoim dzieckiem, by wspólnie z nim znajdować pomocne i pełne szacunku rozwiązania pojawiających się na waszej drodze wyzwań, bez względu na to, czy będzie to rozlany sok, czy marudzenie podczas kładzenia się spać.Zachęta. Zachęta to docenianie postępów i wysiłku, a nie tylko sukcesów. Dzięki niej dzieci rozwijają wiarę we własne siły i umiejętności.Dzieci zachowują się lepiej, kiedy czują się lepiej. Jakim cudem rodzice wpadli na ten szalony pomysł, że aby dzieci zachowywały się lepiej, najpierw należy sprawić, by doświadczyły wstydu, upokorzenia, a nawet bólu? Dzieci chętniej współpracują, uczą się nowych umiejętności i okazują ciepłe uczucia wtedy, kiedy ze strony dorosłych czują zachętę, wsparcie i miłość.– Joanna Baranowska, Wydawca PD w Polsce, artykuł Czym jest Pozytywna Dyscyplina?O Autorce: Jane NelsenAutorka, Jane Nelsen, to doktor psychologii i pełen pokory praktyk. Od ponad